La Barraca
La Barraca vzw
   
 
   
 Home   La Barraca   Artists - Styles - Concepts   Press   Concerts   Links   Contact 
   
  view this page in another language :  NEDERLANDS FRANÇAIS ENGLISH DEUTSCH  
  
  video  VIDEO (YouTube)  
  
   fado   
   flamenco   
  
  video  HR PHOTOS  
  
   Iberico   
     
  
 
  
IBERICO
   
   

Over Fado en Flamenco, makkers van weleer!

Zowel Fado als Flamenco zijn ontstaan door het samensmelten van verschillende muzikale culturen en kennen hun oorsprong in dezelfde tijd. IBERICO wil deze twee legendarische vormen van stadsmuziek samenbrengen op het podium, in al hun opvallende gelijkenissen en uitdagende verschillen.
   
Gelijkenissen ? Er zijn er nogal wat :
   
* Essentieel bij beiden is dat “de vonk overslaat”, vandaar de nadruk op expressiviteit en emotie. Flamenco noch Fado is muziek die zomaar opgevoerd wordt ! Het is een interactie tussen de artiest en zijn publiek. Waar het goed is, zijn de Saudade bij Fado en Duende bij Flamenco daar de vrucht van.
   
* Beiden zijn geëvolueerd vanuit de zelfkant van de maatschappij. In de arme wijken van de snelgroeiende Iberische steden (over)leefden mensen met vaak een totaal verschillende etnische achtergrond. Er ontstond een eigen cultuur. Een mix van fatalisme, trots en energie in de dagelijkse strijd om te overleven.
Er was nood aan nieuwe muziek om hieraan uiting te geven. Zo ontstond Fado in Portugal en Flamenco in Andalusië, ondertussen al lang de twee meest bekende muziekgenres uit het Iberische schiereiland.
   
* Op het eerste zicht lijkt de energie en sfeer van beiden bijna tegenstrijdig. Maar wie wat verder speurt, ziet algauw ook een aantal muzikale overeenkomsten.
Beiden hebben een traditioneel repertoire als basis, dat de meeste muzikanten ook kennen. Daarnaast biedt de vaste ritmische en harmonische structuur ruimte voor heel persoonlijke en emotionele interpretaties waarin naar hartelust gevarieerd en geïmproviseerd kan worden.
   
* De Casas de Fado zetten Fado in het begin van de 20e eeuw definitief op de kaart in Portugal, en net in diezelfde periode neemt Flamenco een enorme vlucht in Andalusië dankzij de wervende kracht van de Cafe Cantantes!
   
* Zowel Fado als Flamenco werden in de 20e eeuw door hun respectievelijke dictators Salazar (Portugal) en Franco (Spanje) “gerecupereerd” en uitgeroepen tot “nationale volksmuziek”. Ingewijden weten wel beter : wars van elke politieke stroming zijn Fado en Flamenco zich blijven ontwikkelen, enkel gehoorzamend aan hun eigen wetten en ziel. De aandacht voor elkaar – experiment dat IBERICO tenvolle aangaat – is net wat deze voorstelling boeiend maakt!
   
Op podium horen we afwisselend heel meeslepende Fado en al even traditionele, warme Flamenco. Geleidelijk aan in de voorstelling groeien beiden naar elkaar toe om te eindigen in een gezamenlijke apotheose!

   
   
Fadistas :
   
Maria da Saudade

Maria da Saudade

Maria da Saudade begon haar carrière als fadista nadat ze een lokale fadowedstrijd in Portugal won. Sedertdien trad ze op in belangrijke Portugese en buitenlandse theaters (in Belgie o.a. in De Bijloke in Gent), en nam ze vier CDs op. Binnen de traditionele fado vond ze een heel unieke, originele stijl uit, waarbij de saudade op zo’n manier uit de stilte gesculpteerd wordt dat haar stem voortdurend in een snikkend geweeklaag lijkt uit te barsten, maar dat dan telkens net niét doet, en over te gaan in een diep, genereus ‘ja’ aan het leven in al zijn dimensies.

   
   
   
 

Joao Escada

Afkomstig uit een familie van fadomuzikanten, werd Joao Escada als kleine jongen door zijn vader op tafel gezet om tijdens ‘noites de fado’ te zingen in duistere fadokroegen. Hij leerde nadien de knepen van het vak dankzij een contract in hetzelfde fadohuis waar grootmeester Fernando Mauricio werkte. Nadat hij de beroemde ‘Revelaçao do fado’ prijs won, met niemand minder dan Amalia Rodrigues als voorzitter van de jury, zong hij jaren in bekende fadohuizen in Lisboa, vooraleer een veelgevraagd fadista te worden in buitenlandse Portugese kringen, én in België o.a. in De Centrale en De Bijloke optrad.

   
   
   
Ana Luisa

Ana Luisa

Als eerste en enige vrouw die viola de fado speelt, werkt Ana Luisa al 15 jaar samen met een aantal winnaars van de belangrijkste fadoprijs in Lisboa, de ‘Grande Noite de Fado’, maakt ze vast deel uit van de groep rond Maria da Saudade en Joao Escada, en speelt ze in talrijke traditionele fado formaties in de Benelux. Ze speelt fado in de sobere, strenge stijl van o.a. José Inacio, zowel in Belgische zalen zoals de Hot Club de Gand en De Bijloke, als in het Portugese fadomilie in Portugal en het buitenland.

   
   
   
Luis Ribeiro

Luis Ribeiro

Luis Ribeiro is in Lissabon een gevestigde waarde op guitarra portuguesa. Hij was vijf jaar lang de guitarrista van niemand minder dan diva Amalia Rodrigues, en speelde en speelt nog steeds voor de allergrootste fadistas in Portugal en het buitenland. Ook hij is een meester in het improviseren in de meest uitgepuurde, verinnerlijkte fadostijl, die desondanks de meest onverwachte grilligheden toelaat.

   
   
   
Flamencos :
   
Irene Alvarez
   
Foto door Eva Faché
Website:  https://www.facebook.com/Eva-Fach%C3%A9-Fotografie-515219831836297/ 
   

Irene Alvarez, dans

De Sevilliaanse Flamenco danseres Irene Alvarez begint haar opleiding in klassiek-Spaanse dans reeds op negenjarige leeftijd bij de befaamde Matilde Coral aan het "Real Conservatorio de Musica y Danza" te Sevilla. In 1993 behaald ze daar haar diploma en sindsdien heeft ze haar opleiding voortgezet bij dans-grootheiden als El Güito, Manolo Marin, Javier Latorre, Isabel Bayón, José Galván, Pilar Ogalla, Angel Atienza en Manuel Betanzos. Voortbouwend op de traditionele Flamenco heeft ze haar eigen, onmiskenbare stijl ontwikkelt die zich steeds beweegt tussen een impulsieve, soms vrij moderne expressie, en de feminiene elegantie die het kenmerk is van de Sevilliaanse school. In 1992 was Irene te zien in de Film "Sevillanas" van Carlos Saura, maar eigenlijk begint ze pas vanaf 2002 regelmatig in tablaos en internationale theaters op te treden. Ze werkt samen met de gitarist Antonio Andrade en de danser Federico Ordoñez, met wie ze het ensemble "DOS" opricht. Naast haar optredens op diverse Europese festivals werd ze ook al uitgenodigd als gastsoliste bij diverse ensembles & projecten. In 2010 sticht ze haar eigen "Cuadro Flamenco Irene Alvarez", samen met zangeres Carmen Fernandez en gitarist Alexander Gavilán en produceert de programma's "De Alegrias y Soleares" en "ZarZamora". Irene leidt haar eigen dansschool "Arrebato", was assistente van de maestra Isabel Bayon tijdens het festival van Jerez in de jaren 2009 en 2010 en is gastdocente bij Codarts Rotterdam.

   
   
   
Alexander Gavilan

Alexander Gavilán, gitaar

De Flamencogitarist Alexander Gavilán verbindt een orthodoxe techniek met moderne, meestal eigen composities. Zijn spel is intens en virtuoos. Hij is een bekwame dans- en zangbegeleider en geeft ook wel eens een concert als solist. Alhoewel hij eerder in de traditionele Flamenco thuis is, waar hij vaak met de dansers Irene Alvarez en Federico Ordoñez en de zangers Carmen Fernandez, José Ligero, Ana Gomez en José Parrondo samenwerkt, schrikt hij er zeker niet van terug om deel te nemen aan muzikale experimenten zoals bijvoorbeeld met de groep "A touch of Flamenco" van drummer Klaus Mages of met het "Music Ensemble of Benares" (Kathak/Flamenco).
Alexander Gavilán studeerde Flamencogitaar bij Codarts Rotterdam bij Paco Peña, Ricardo Mendeville en Hans van Goch. Te Sevilla volgde hij les bij Niño de Pura, M.A. Cortés en J.L. Postigo. Tevens bezocht hij masterclasses bij Manolo Franco, Tomatito, Paco Serrano, Moraito, Alfredo Lagos, Chicuelo en Diego de Morao.
Sinds 1994 was Alexander Gavilán met verschillende ensembles (o.a. "Amanecer", "A Touch of Flamenco", "DOS", "Trio Federico Ordoñez") op talrijke Europese podia te gast. In 2007 produceerde hij het programma "PASTORA", een hommage aan de zangeres Niña de los Peines (Zuiderpershuis Antwerpen) en in 2008 "12 Tiempos de Amor" voor Odegand, Festival van Vlaanderen. Sinds 2005 combineert hij zijn concerten met een aanstelling als docent Flamencogitaar bij Codarts Rotterdam. Zijn laatste projecten zijn "De Alegrias y Soledad" (2010) en "ZarZamora" (2011) met het "Cuadro Flamenco Irene Alvarez".

   
   
   
Carmen Fernandez

Carmen Fernandez, zang

Carmen Fernandez werd geboren in 1968 in Utrera (provincie Sevilla) en is afkomstig uit een prominent Flamencogeslacht waar ook de legendarische zanger Juan Talega toe behoord. Als jongste dochter van een zigeunerfamilie groeit ze op middenin én met Flamenco. Haar moeder is zangeres, haar vader danser. Het mag dus geen verrassing heten dat Carmen haar leven ook al snel volledig gaat toewijden aan de Arte Flamenco.
Eerst als danseres, later als zangeres wordt ze een trouwe vertolkster van de oude Flamencotradities. Toch weet ze die steeds een heel persoonlijke toets te geven.
Zij is een Flamencozangeres met een gedegen basis en Flamencokennis. Met haar krachtige, pakkende stem was ze reeds de publiekslieveling in talloze Flamencopeñas in Spanje en op een aantal festivals in Duitsland en in de Benelux.
Ze werkte reeds samen met onder andere Concha Vargas, Joaquin Ruiz en Andres Marin.
Discografie : haar eerste CD dateert uit 2003 en de tweede en meeste recente CD, genaamd "Naturá" kwam op de markt in 2005.
Zowel als soliste maar evenzeer als dansbegeleidster stond ze op talrijke grote podia in Europa en Japan.